نقشه وسيله‌يي براي نمايش نحوه پراكندگي و اختلاف فضايي پديده‌هاي جغرافيايي است. به صورت معمول در نقشه‌ها از نماد و رنگ براي نمايش تباينات فضايي استفاده مي‌شود.
اندازه هر نماد مورد استفاده در نقشه، تابعي از ميزان ارزش و اهميت آن عارضه است. استفاده از كارتوگرام، شيوه ديگري از نحوه نمايش مي‌باشد. در اين حالت بين مساحت عوارض و مقدار ارزش هر عارضه در نقشه ارتباط برقرار مي‌شود.
كارتوگرام‌ها در واقع نقشه‌هاي حقيقي نيستند كه بتوانند شكل عوارض را به صورت واقعي نشان دهند، بلكه وسيله‌يي بسيار مناسب براي نمايش اختلافات فضايي محسوب مي‌شوند.
عوارض داراي ارزش و مقدار بزرگتر، با مساحت بيشتر و عوارض داراي مقدار و ارزش كمتر با مساحت كوچكتر نشان داده مي‌شوند.

مناطق 21 و 22 كه در مقايسه با ديگر مناطق شهر تهران مساحت بيشتري دارند ولي از جمعيت كمتري برخوردار هستند، در نقشه كارتوگرام كوچكتر نمايش داده شده‌اند. از آنجا كه با تغيير ارزش هر منطقه، مساحت آن منطقه نيز دستخوش تغييراتي مي‌شود، بنابراين با تغيير ارزش مناطق از نظر جمعيت و مهاجرت، نوع ديگري از نقشه قابل ارائه است. بر اين اساس مناطق 15، 5 و 9 مساحت‌ةاي كاملا متفاوتي را به دست مي‌دهند.

شكل 5-2 هرم سني جمعيت (1385)